Willem Wilmink  Twee originele, met de hand beschreven kaarten aan Wim Hazeu. ‘Zeist, 27-3-’85’ en ‘Zeist, 22-4-’89’. Beide gesigneerd: ‘Willem’. Zeven resp. vijf regels tekst.
 
Op de briefkaart dankt Wilmink Hazeu voor zijn brief over J.C. van Schagen en de uitnodiging voor de presentatie van Hazeu’s roman Bandijk. Wilmink is verhinderd: ‘ik heb diezelfde dag een kleine operatie aan mijn tandvlees’.
 
Achterop de ansichtkaart bedankt Wilmink Hazeu voor ‘de mooie recensie, die ik niet kende!’. Voorop staat een Duitse stoomlocomotief: treinen zijn een terugkerend motief in het oeuvre van Wilmink, wiens gedicht ‘Textielstad’ begint met de regels:
 
‘Het is het eindpunt van de trein
bijna geen mens hoeft er te zijn,
bijna geen hond gaat zover mee:
Enschede.’