Graaf de Lautréamont  De zangen van Maldoror. Vertaald [uit het Frans] en ingeleid door J. Stärcke.
 
Bussum: C.A.J. van Dishoeck, [augustus] 1917. 210 x 159 mm. Halflinnen. Bandontwerp W.F. Gouwe. XII, 240 p. Eerste druk. Band wat gevlekt. Voorste kneep deels gebroken.
 
Eerste volledige Nederlandse vertaling van Les Chants de Maldoror (1869).
 
Onder Nederlandse schrijvers en kunstenaars, zoals de Tachtigers Lodewijk van Deyssel en Willem Kloos, was de Maldoror al langer een cultboek. In 1909 verscheen voor het eerst een fragment in het Nederlands in het tijdschrift Nieuw Leven, in een vertaling van Paul Kenis.
 
Johan Stärcke (1882-1917) was psychiatrisch arts en vertaler. In 1913 verscheen zijn met toestemming van de schrijver tot stand gekomen vertaling De droom als uiting van het onbewuste zieleleven van Sigmund Freud. Stärcke overleed plotseling op 17 mei 1917, slechts 34 jaar oud, en maakte de publicatie van zijn Maldoror niet meer mee. Hij liet een vrouw en twee jonge dochters na.